BIRON (Bühren)
	Herb : w polu czerwonym wrona z gałązką dębu zieloną z takimiż trzema żołędziami w dziobie, siedząca na drzewie, na którym klucz w pas, złoty. Klejnot : wrona jak w godle między dwoma gałązkami dębu zielonymi z takimiż trzema żołędziami każda. Herb pochodzenia niemieckiego. Używała go rodzina Biron (von Bühren) pochodząca najprawdopodobniej z Westfalii, a w XVI w. osiadła w księstwie Kurlandii i Semigalii, gdzie jej przedstawiciele panowali w latach 1737-41 i 1763-95. Ponadto w XVIII w. nabyli dobra na Dolnym Śląsku. W latach 1734-41 i 1769-1945 byli posiadaczami wolnego państwa stanowego Syców (Wartenberg), a w latach 1786-1862 księstwa żagańskiego.
Herb podstawowy

Odmiana herbu przysługująca hrabiom von Biron. Z nich : Ernest Jan (1690 †1772)* otrzymał 19.V.1730 od carycy Anny Iwanowny dziedziczny tytuł hrabiego w Rosji, a tego samego roku od cesarza Karola VI takiż tytuł w Rzeszy Niemieckiej (S.I.R.).

Odmiana herbu przysługującej książętom Biron von Curland. Z nich : Ernest Jan (1690 †1772)* faworyt carycy Anny Iwanowny był w latach 1737-41 i 1763-69 dziedzicznym księciem Kurlandii i Semigalii, a jego syn Piotr (1724 †1800)* panował tamże w latach 1769-95. Na tarczy herby : 1 i 4 - herb Kurlandii, 2 i 3 - herb Semigalii, na tarczy sercowej herby : 1 - monogram „SA” w koronie, króla Stanisława Augusta suwerena księstwa Kurlandii i Semigalii w latach 1763-95, 2 - nieznany, 3 - Biron (herb własny) i 4 - monogram „A3” w koronie, króla Augusta III suwerena księstwa Kurlandii i Semigalii w latach 1737-41.