GODZIEMBA (Godzięba)

Herb : w polu czerwonym sosna złota o trzech wierzchołkach złotych lub zielonych i pięciu korzeniach złotych.
Klejnot : pół męża zbrojnego z godłem
w prawicy.

Herb polski, najstarsza pieczęć z 1363 r.,
najstarszy zapis z 1403 r.
Występował głównie w ziemi brzeskiej,
dobrzyńskiej, kaliskiej i sieradzkiej. 
Aktem unii horodelskiej 2.X.1413 herb został
przeniesiony na Litwę. Przyjął go bojar
Stanisław Butowtowicz.

Używało go około 120 rodzin :  ZOBACZ
Herb podstawowy  

Inny wariant herbu podstawowego Pierwotna forma herbu

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Dąmbskim (Dąbskim).
Z nich : Andrzej (†1617 (1620 ?)) wkrótce po otrzymaniu godności senatorskiej, kasztelana
konarsko-kujawskiego zapoczątkował od ok.1603 używanie w aktach urzędowych tytułu
"hrabiego z Lubrańca" związanego z miejscowością będącą gniazdem rodowym spokrewnionego
z Dąmbskimi wygasłego możnego kujawskiego rodu Lubrańskich, Zygmunt (†1706)
kupując w 1690 r. dobra lubranieckie zaczął używać tytułu "hrabiego na Lubrańcu",
Antoni Józef (*1706 †1771) uzyskał w 1748 r. od sejmiku ziemskiego brzesko-kujawskiego poświadczenie, iż "Hrabiowie z Godziembów Lubrańskich Dąmbscy, są prawdziwymi, prawymi, legalnymi potomkami Godziembów i Lubrańskich", Kazimierz (†1828), Damian Felicjan (*1789 †?) oraz August otrzymali 25.III.1821 od Deputacji Senatu Królestwa Polskiego uznanie tytułów hrabiowskich, bracia Apolinary Pantaleon (*1802 †1868) i Kazimierz Ludwik (†1831) 2.XII.1825,
a inni bracia Gustaw Eustachy (*1799 †1863), Julian (*1802 †1835)
i Arnold (*1804 †1827) 19.IX.1826 otrzymali od króla Fryderyka Wilhelma III
uznanie dziedzicznych tytułów hrabiów w Prusach.