GROTUS (Grothus, Grothaus)

Herb : w polu srebrnym skos czarny blankowany od spodu.
Klejnot : dwa skrzydłami orle, srebrne na których skosy czarne blankowane od spodu.

Herb pochodzenia niemieckiego.

Używała go rodzina Grotusów (von Grothus, Grothaus)

Odmiana herbu z herbarza inflanckiego.
Odmiana herbu przysługująca baronom Grotusom (von Grothus).
Z nich : Otto Jan (*1627 †1697) otrzymał 27.XII.1687 od króla Karola XI
dziedziczny tytuł barona w Szwecji, potwierdzony w Prusach w 1844 i 1867 r.
oraz w Rosji w 1862 r.