HENCKEL von Donnersmarck

Herb : w pas, w polu złotym pół lwa błękitnego
w koronie, w polu czerwonym trzy róże srebrne,
dwie i jedna.
Klejnot : pół lwa błękitnego w koronie.

Herb pochodzenia węgierskiego (spiskiego), nadany 1.VIII.1417 przez Zygmunta Luksemburskiego, króla Niemiec i Węgier
braciom : Piotrowi, Jakubowi oraz Mikołajowi "Starszemu" pochodzącym z miejscowości
Spiski Czwartek (Donnersmark).

Używała go śląska (niemiecka) rodzina arystokratyczna Henckel von Donnersmarck blisko spokrewniona z węgierskim rodem magnackim Turzo (Thurzo) de Betlenfalva.

Herb podstawowy  

Odmiana herbu przysługująca baronom oraz hrabiom Henckel von Donnersmarck.
Z nich : Łazarz II "Młodszy" (*1573 †1664) otrzymał 18.XII.1636 od cesarza Ferdynanda II
tytuł barona Rzeszy Niemieckiej (S.I.R.), następnie 29.VII.1651 od arcyksięcia
Ferdynanda Karola Habsburga z Tyrolu dziedziczny tytuł hrabiego Rzeszy Niemieckiej
wraz z predykatem "wysoko i dobrze urodzony" (hoch- und wohlgeboren)
oraz 5.III.1661 od cesarza Leopolda I dziedziczny tytuł hrabiego w Czechach.

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Henckel von Donnersmarck
będącym wolnymi panami stanowymi Bytomia.
Z nich : hrabia Leon Ferdynand (*1640 †1699) otrzymał 14.XI.1697 od cesarza Leopolda I
godność wolnego pana stanowego Bytomia na Górnym Śląsku.


Odmiana herbu przysługująca książętom Henckel von Donnersmarck.
Z nich : hrabia Guido Jerzy Fryderyk (*1830 †1916) otrzymał 18.I.1901 od cesarza Wilhelma II
tytuł księcia w Prusach.