OGOŃCZYK (Ogon, Powała)
	Herb : w polu czerwonym pół toczenicy (pierścienia) srebrnej z zaćwieczoną takąż rogaciną (strzałą bez opierzenia). Klejnot : dwie ręce w rękawach błękitnych z dzwonkami sokolimi, złotymi. Herb pochodzenia morawskiego, najstarsza polska pieczęć z 1384 r., najstarszy zapis z 1394 r. Występował głównie w ziemi krakowskiej, sandomierskiej i dobrzyńskiej. Aktem unii horodelskiej 2.X.1413 herb został przeniesiony na Litwę. Przyjął go bojar Jerzy Sangaw. Używało go około 250 rodzin :
Herb podstawowy

Pierwotna forma herbu	Odmiana herbu przysługująca Działyńskim

Odmiana herbu przysługująca Grotkowskim	Odmiana herbu przysługująca Jakimowiczom

Odmiana herbu przysługująca Kończom	Odmiana herbu przysługująca Kuczborskim, Wiesiołowskim

Odmiana herbu przysługująca Pru(ó)szyńskim	Odmiana herbu przysługująca Tołwińskim

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Działyńskim. Z nich : Franciszek Ksawery (1756 †1819)* otrzymał 19.IX.1786 od króla Fryderyka Wilhelma II dziedziczny tytuł hrabiego w Prusach, Adam Tytus (1796 †1861)* otrzymał w 1824 r. potwierdzenie tytułu w Królestwie Polskim, ostatnim uprawnionym do tytułu był Jan Kanty (1829 †1880)*.

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Sierakowskim. Z nich : Wacław Hieronim (1699 †1780)* otrzymał 26.VI.1775 r. od cesarzowej Marii Teresy dziedziczny tytuł hrabiego w Galicji dla siebie, swojego brata Romana (ok.1720 †1783), jego synów Józefa (ok.1750 †?), Wacława (†1806), Sebastiana (1743 †1824),* i Kajetana Onufrego (1753 †1841)* oraz dla Konstantego Gabriela i Jana wnuków innego brata, wspomniany Kajetan Onufry (1753 †1841)* otrzymał 13.VI.1776 (dyplom 26.X.1776) od króla Fryderyka II potwierdzenie tytułu w Prusach oraz uznanie 24.V.1824 tegoż tytułu przez Deputację Senatu Królestwa Polskiego, Alfons Józef (1816 †1886)* otrzymał 5.VII.1844 od rosyjskiej Rady Państwa potwierdzenie tytułu w Rosji. [ inny wariant tej odmiany herbu => ]

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Wiesiołowskim. Z nich : Andrzej otrzymał 1.XII.1780 (dyplom 12.VI.1782) od cesarza Józefa II dziedziczny tytuł hrabiego w Galicji.

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Zboińskim. Z nich : Franciszek Ksawery (1757 †1818)* otrzymał 5.VI.1798 od króla Fryderyka Wilhelma III dziedziczny tytuł hrabiego w Prusach, Ignacy otrzymał w 1824 r. potwierdzenie tytułu w Królestwie Polskim, Karol Józef Feliks Stanisław (†1850) otrzymał 2.VII.1842 potwierdzenie tytułu w Rosji, ostatnim uprawnionym do tytułu był Władysław (1827 †1876)*. [ inny wariant tej odmiany herbu => ]

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Żółtowskim. Z nich : Jan Nepomucen Gaudenty (1778 †1854)* otrzymał 10.IX.1840 od króla Fryderyka Wilhelma IV tytuł hrabiego w Prusach, dziedziczny na zasadzie primogenitury, jego syn Stanisław (1810 †1867)* otrzymał 20.VII.1844 takiż tytuł pod warunkiem posiadania dóbr Jarogniewice, Marceli (1812 †1901)* otrzymał w 1867 r. od papieża Piusa IX tytuł hrabiego dziedziczny na zasadzie primogenitury, Franciszek Józef Wincenty (1818 †1894)* otrzymał takiż tytuł w 1877 r., Edward Marceli Franciszek (1848 †1931)* wraz z synem Janem (1861 †1917)* otrzymali 16.V.1893 od papieża Leona XIII tytuły hrabiów dziedziczne na zasadzie primogenitury, podobnie jak 19.V. 1900 Teodor (1842 †1915)* i jego syn Zygmunt (1877 †1919)* oraz 21.VI. 1901 Marceli (1850 †1925), Edmund Jan Apolinary (1853 †1926) wraz z synami Edmundem (1885 †1926)* i Zbigniewem Adolfem (1888 †1973)* otrzymali 17.XII.1917 od papieża Benedykta XV tytuły hrabiów dziedziczne na zasadzie primogenitury.