SZRENIAWA (Śrzeniawa, Ocele)
	Herb : w polu czerwonym krzywaśń (rzeka) srebrna z takimż (lub złotym) zaćwieczonym krzyżem kawalerskim (lub bez krzyża). Klejnot : głowa lwia wprost między rogami myśliwskimi z dzwonkami sokolimi. Herb polski, najstarsza pieczęć z 1371 r., najstarszy zapis z 1401 r. Występował głównie w ziemi krakowskiej, łęczyckiej, radomskiej i kaliskiej. Odmiana herbu zwana również SZRENIAWĄ BEZ KRZYŻA była identyczna z herbem Drużyna Aktem unii horodelskiej 2.X.1413 herb został przeniesiony na Litwę. Przyjął go bojar o imieniu Iadald lub Ladald. Używało go ponad 130 rodzin :
Herb podstawowy

Pierwotna forma herbu z XIV w.	Wariant pierwotnej formy herbu z XV w.

Odmiana herbu przysługująca Darewskim (Darowskim)	Odmiana śląska herbu przysługująca Goczałkowskim (Gotschalkowski, Goczalkowski von Gotschalkowitz)

Odmiana herbu przysługująca Kmitom	Odmiana herbu przysługująca : Lipskim, Rogowskim, Skupniowskim, Stadnickim, Ujejskim

Odmiana herbu przysługująca Lubomirskim posługującym się pierwotnie herbem Drużyna	Odmiana herbu przysługująca Rahozom

Odmiana herbu przysługująca Treterom

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Kwileckim, rodzinie pieczętującej się pierwotnie herbem Byliny. Z nich : Klemens (1772 †1826)* i jego brat Jan Nepomucen (†1838) otrzymali 17.I.1816 od króla Fryderyka Wilhelma III dziedziczne tytuły hrabiów w Prusach, potwierdzone w 1824 r. w Królestwie Polskim.

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Lubomirskim. Z nich : Sebastian (†1613) otrzymał 14.VI.1595 (dyplom 28.VI.1598) od cesarza Rudolfa II tytuł hrabiego Rzeszy (S.I.R.) związany z posiadaniem Wiśnicza.

Odmiana herbu przysługująca książętom Lubomirskim. Z nich : Stanisław (1583 †1649)* otrzymał 8.III.1647 od cesarza Ferdynanda III dziedziczny tytuł księcia Rzeszy (S.I.R.) dla siebie oraz swoich trzech synów Aleksandra Michała (ok.1614 †1677), Jerzego Sebastiana (1616 †1667) oraz Konstantego Jacka (ok.1622 †1663), Franciszek Grzegorz (1752 †1812) otrzymał 6.V. 1786 od cesarza Józefa II potwierdzenie tegoż tytułu wraz z dziedzicznym tytułem księcia w Galicji, Henryk Ludwik (1777 †1850)* i Jerzy Roman (1799 †1865)* otrzymali 27.III.1821 od Deputacji Senatu Królestwa Polskiego uznanie tytułów książąt i w 1824 r. zostali umieszczeni na liście osób uprawnionych do używania tytułów honorowych, bracia : Konstanty Stanisław Ksawery (1786 †1870), Antoni Julian (1801 †1885) i Aleksander Ignacy (1802 †1893)* oraz ich bratankowie Eugeniusz Adolf (1825 †1911)* i Jan Tadeusz (1826 †1908)* otrzymali 21.V.1863 od rosyjskiej Rady Państwa potwierdzenie tegoż tytułu, natomiast bracia : Stefan Andrzej (1862 †1941), Władysław (1866 †1934), Konstanty (1868 †1934)* i Stanisław (1875 †1932)* otrzymali 8.III.1888 takież potwierdzenie orzeczeniem Departamentu Heroldii w Petersburgu.

Inny wariant odmiany herbu przysługująca książętom Lubomirskim.

Odmiana herbu przysługująca książętom Lubomirskim-Lanckorońskim. Z nich : Stanisław Stefan (1931)* z gałęzi dubrowieńsko-kruszyńskiej wraz z żoną i synem Janem Eugeniuszem (1978) za* zgodą i życzeniem ostatniej z rodu Lanckorońskich Karoliny Marii (*1898 †2002) zaczął używać nazwiska i herbu obydwu rodów.

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Stadnickim. Z nich : z gałęzi czerwonoruskiej - Józef (†po 1806) otrzymał 7.IV.1783 od cesarza Józefa II dziedziczny tytuł hrabiego w Galicji, a jego synowie : Jan (1785 †1862)* i Aleksander (1786 †1853)* otrzymali 14.IX.1836 od cesarza Ferdynanda I takież tytuły w Austrii, Michał (1746 †1800)* otrzymał 26.III.1784 od cesarza Józefa II dziedziczny tytuł hrabiego w Galicji, ale zmarł bezpotomnie, z gałęzi podolskiej - Ignacy (†1815) otrzymał 27.IX.1809 od cara Aleksandra I dziedziczny tytuł hrabiego w Rosji, potwierdzony dla jego potomków w Królestwie Polskim w 1824 i 1826 r., jego wnukowie : Kazimierz Eustachy Jan (†1885) oraz Ignacy Stanisław Justynian (1834 †1889) otrzymali potwierdzenie tegoż tytułu w Rosji 19.XI.1840, 10.VI.1841 i 29.IV.1862, podobnie jak ich brat Władysław (†1894)* 29.IV.1862 i 5.IX.1888.

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Stadnickim. Z nich : z gałęzi małopolskiej ze Stadnik - Antoni Walenty (1737 †ok.1790)* i jego brat Feliks (1742 †1790) otrzymali 14.I.1783 od cesarza Józefa II dziedziczne tytuły hrabiów w Galicji.

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Stadnickim. Z nich : z gałęzi małopolskiej ze Stadnik - Piotr (†1819) otrzymał 12.XII.1788 od cesarza Józefa II dziedziczny tytuł hrabiego w Galicji.

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Stadnickim. Z nich : z gałęzi małopolskiej z Rożnowa i Zbyszyc - Franciszek (1742 †1810)* otrzymał 2.V.1783 od cesarza Józefa II dziedziczny tytuł hrabiego w Galicji, natomiast Józef (p. 1751 †1811)* i jego brat Jan (p. 1754* †p. 1816) otrzymali takież tytuły 15.V.1783.