STARYKOŃ (Zaprzaniec)
	Herb : w polu czerwonym koń kroczący, srebrny z naściółką (przepaską) czarną. Klejnot : topór w skos. Herb polski, najstarsza pieczęć z 1316 r., najstarszy zapis z 1404 r. Występował głównie w ziemi krakowskiej. Używało go nieco ponad 40 rodzin :
Herb podstawowy

Pierwotna forma herbu	Odmiana śląska herbu przysługująca Cybulkom (Czibulka, Cibulka, Ziebulka)

Odmiana śląska herbu przysługująca Pisarzewskim (von Schreibensdorf), Ziemięckim (von Ziemietzky)	Odmiana herbu przysługująca hrabiom Bystrza(o)nowskim. Z nich : Kajetan Józef (ok.1730 †1807)* otrzymał 19.III.1801 od cesarza Franciszka II dziedziczny tytuł hrabiego w Galicji., potwierdzony w Prusach w 1803 r. oraz w Królestwie Polskim w 1824 r.

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Wielopolskim. Z nich : Jan (†1668) otrzymał w 1656 r. od cesarza Ferdynanda III dziedziczny tytuł hrabiego S.I.R., Ignacy (1741 †1797)* otrzymał 22.VII.1788 (dyplom 22.XI.1788) od cesarza Józefa II dziedziczny tytuł hrabiego w Galicji, potwierdzony w 1824 r. w Królestwie Polskim, potomkowie Aleksandra Ignacego (1803 †1877)* otrzymali 12.XI.1879 potwierdzenie praw do tytułu hrabiów S.I.R. w Rosji.

Odmiana herbu przysługująca margrabiom Wielopolskim. Z nich : Franciszek (†1732) odziedziczył w 1729 r. ordynację pińczowską wraz z prawem do używania nazwiska, herbu i tytułu margrabiów Gonzaga-Myszkowskich na zasadzie primogenitury i pod warunkiem posiadania powyższej ordynacji, potwierdzenie praw do tytułu w Rosji 12.XI.1879. [ inny wariant tej odmiany herbu => ]