TOPÓR (Starza)

Herb : w polu czerwonym topór srebrny. 
Klejnot : samo godło w skos.

Herb polski, najstarsza pieczęć z 1282 r., najstarszy zapis z 1401 r.
Występował głównie w ziemi krakowskiej
sandomierskiej i lubelskiej. 
Aktem unii horodelskiej 2.X.1413 herb został
przeniesiony na Litwę. Przyjął go bojar
Jan Butrym z Żyrmunów, wojewoda smoleński.

Używało go około 250 rodzin :  ZOBACZ  

Herb podstawowy  

Pierwotna forma herbu

TOPÓR II
Odmiana herbu podstawowego

TOPÓR III
Odmiana herbu podstawowego
TOPÓR IV
Odmiana herbu podstawowego
TOPÓR V
Odmiana herbu podstawowego
Odmiana herbu z nobilitacji
Wawrzyńca z Kazimierza
z 17.IV.1559 r.,
błędnie przypisywana Tarłom.
Odmiana śląska herbu przysługująca
Morawic
kim (Morawitzky von Rüdnitz)
Odmiana śląska herbu przysługująca
baronom Morawickim (Morawitzky von Rüdnitz).
Z nich : Jan Joachim (†1754) otrzymał 8.IV.1695
od cesarza Leopolda I dziedziczny
tytuł barona w Czechach.
[ inny wariant tej odmiany herbu => ]

Odmiana śląska herbu przysługująca hrabiom Morawickim (Morawitzky von Rüdnitz).
Z nich : Henryk Teodor (*1680 †1770) otrzymał 14.II.1742
od cesarza Karola VII dziedziczny tytuł hrabiego Rzeszy Niemieckiej (S.I.R.).
Odmiana śląska herbu przysługująca
Paczeńskim (von Paczensky)
rodzinie mającej rzekomo pochodzić
od Tęczyńskich.
Odmiana śląska herbu przysługująca
von
Reinersdorff-Paczensky und Tenczin
.
Z nich : Fryderyk Ferdynand Juliusz Otto von Paczenski und Tenczin (*1816 †1872)
został w 1841 r. adoptowany przez Zygmunta Fryderyka Traugotta von Reinersdorff
i wraz z fideikomisem Stardomia Górna
przejął jego nazwisko oraz herb.

Odmiana śląska herbu przysługująca hrabiom von Paczensky und Tenczin.
Z nich : bracia Adam Wacław (*1650 †1727) i Jerzy Fryderyk (*1653 †1721)
ich kuzyn Albrecht Leopold (*1639 †1706) otrzymali 28.VII.1692 od cesarza Leopolda I
dziedziczne tytuły hrabiów w Czechach, natomiast inny kuzyn
Leopold Konstanty Ferdynand (*1667 †1721) otrzymał takiż tytuł 9.VIII.1702.


Odmiana herbu przysługująca
hrabiom Dzierzbickim.
Z nich : Ksawery otrzymał w 1824 r.
uznanie tytułu hrabiego w Królestwie Polskim
na podstawie wymienienia go z takim tytułem
w nominacji na szambelana.

Odmiana herbu przysługująca
hrabiom Morskim.
Z nich : Tadeusz (*1754 †1825)
otrzymał w 1783 r. od cesarza Józefa II
dziedziczny tytuł hrabiego w Galicji,
jego stryj Aleksander (†1825)
otrzymał takiż tytuł 7.VI.1784.
Odmiana herbu przysługująca hrabiom Grabowskim.
Z nich : Albert (†1819) otrzymał w 1816 r. od króla Fryderyka Wilhelma III
dziedziczny tytuł hrabiego w Prusach, potwierdzony w 1824 r. w Królestwie Polskim, 
Stanisław Tomasz (†1845) otrzymał w 1836 i 1840 r. uznanie tytułu hrabiowskiego w Rosji.



Odmiana herbu przysługująca hrabiom Ossolińskim.
Z nich :
Michał (*ok.1716 †po 1788) otrzymał 9.VIII.1785 tytuł hrabiego w Galicji,
Józef Kajetan (*1764 †1834) otrzymał 5.VI.1798 tytuł hrabiego w Prusach (przyznany w 1805 r.), potwierdzony w 1824 r. w Królestwie Polskim,
Wiktor Maksymilian Józef (*1790 †1860) otrzymał 7.I.1848 tytuł hrabiego w Rosji.


Inny wariant odmiany herbu przysługującej hrabiom Ossolińskim.
Według kartusza herbowego na bramie znajdującej się 
przy kościele p.w. Św. Antoniego Padewskiego na Czerniakowie w Warszawie.

Odmiana herbu przysługująca książętom Ossolińskim.
Z nich : Jerzy (*1595 †1650) otrzymał 23.XII.1633 od papieża Urbana VIII
dziedziczny tytuł "księcia na Ossolinie", a 20.I.1634 od cesarza Ferdynanda II
takiż tytuł księcia Rzeszy (S.I.R.), które nie zostały zatwierdzone przez Rzeczpospolitą,
Franciszek Maksymilian (*1676 †1756) otrzymał 15.VIII.1736 od króla Ludwika XV
tytuł księcia i para Francji.


Odmiana herbu przysługująca hrabiom Tęczyńskim.
Z nich : Jan (†1532), Andrzej (†1536), Jan Gabriel (*ok.1485 †1553),
Stanisław (*ok.1484 †1550)
i Andrzej (†1562) otrzymali w 1527 r. od cesarza Karola V
tytuły hrabiów Rzeszy (S.I.R.), które nie zostały zatwierdzone przez Rzeczpospolitą.
[ inny wariant tej odmiany herbu => ]

Odmiana herbu przysługująca hrabiom Zabiełłom.
Z nich : Henryk Kazimierz Józef (*1785 †1850) otrzymał 8.V.1820 od Deputacji Senatu
Królestwa Polskiego uznanie tytułu hrabiego i został umieszczony w 1824 r.
na liście osób uprawnionych do używania tytułów honorowych,
Onufry Szymon (*1779) został 5.V.1801 orzeczeniem Deputacji Wywodowej gubernii wileńskiej wpisany z tytułem hrabiowskim do księgi szlacheckiej tejże gubernii,
na tej podstawie Henryk Onufry Maria (*1844 †1900) otrzymał 11.IX.1887 (dyplom z 14.I.1888)
od cesarza Franciszka Józefa I uznanie tytułu w Austrii,
z przydomkiem "ze Starzów Zbylutów na Chrzczonie".